πλυντήριος

-α, -ο / πλυντήριος, -ον ΝΜΑ

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην πλύση ή ο κατάλληλος για πλύση

νεοελλ.

1. το ουδ. ως ουσ. το πλυντήριο

α) μέρος τού σπιτιού ὁπου γίνεται το πλύσιμο, πλυσταρειό

β) κατάστημα που αναλαμβάνει το πλύσιμο τών ρούχων, καθαριστήριο

γ) τμήμα εργοστασίου ὁπου γίνεται το πλύσιμο ενός προϊόντος

2. φρ. α) «πλυντήριο ρούχων»

τεχνολ. ηλεκτρομηχανική διάταξη, προορισμένη για το αυτόματο πλύσιμο τών ρούχων

β) «πλυντήριο πιάτων»

τεχνολ. ηλεκτρική συσκευή κατάλληλη για το πλύσιμο πιάτων, ποτηριών και μαχαιροπίρουνων

γ) μτφ. «πλυντήριο τού βρόμικου χρήματος» — επιχείρηση, ίδρυμα, θεσμός για τη νομιμοποίηση χρημάτων που αποκτήθηκαν με παράνομο τρόπο

(μσναρχ.) το ουδ. ως ουσ. τὸ πλυντήριον

νερό για πλύσιμο

αρχ.

(ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ πλυντήρια

μυστηριακή γιορτή που τελούσαν στην Αθήνα στις 25 τού μήνα Θαργηλιώνος και κατά την οποία γινόταν κάθαρση τού παλιού ξοάνου ή πέπλου τής Αθηνάς, ή, κατ' άλλους, γιορτή προς τιμήν τής Αγραύλου, κόρης τού Κέκροπος, ιέρειας τής Αθηνάς, στης οποίας το ιερό έδιναν οι έφηβοι τον ὁρκο πίστεως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πλύνω + επίθημα -τήριος (πρβλ. θερμαν-τήριος)].